Chemia

Ocena dopuszczająca

Ocena dostateczna

Ocena dobra

Ocena bardzo dobra

Ocena celująca

Uczeń:

– opisuje skład i właściwości powietrza

– określa, co to są stałe i zmienneskładniki powietrza

– opisuje właściwości fizyczne i chemiczne tlenu, tlenkuwęgla(IV), wodoru, azotu oraz właściwości fizyczne gazów szlachetnych

– podaje, że woda jest związkiem

chemicznym wodoru i tlenu

– tłumaczy, na czym polega zmiana stanu skupienia na przykładzie wody

– definiuje pojęcie wodorki

– omawia obiegtlenu i tlenku węgla(IV) w przyrodzie

– określa znaczenie powietrza,wody, tlenu, tlenku węgla(IV)

– podaje, jak można wykryć tlenek węgla(IV)

– określa, jak zachowują sięsubstancje

higroskopijne

– opisuje, na czym polegają reakcje syntezy, analizy,wymiany

– omawia, na czym polega spalanie

– definiuje pojęcia substrat iprodukt reakcji chemicznej

– wskazuje substraty i produkty reakcji chemicznej

– określa typy reakcji chemicznych

– określa, co to są tlenki i znaich podział

– wymienia podstawowe źródła, rodzaje i skutki zanieczyszczeń powietrza

– wskazuje różnicę między reakcjami egzo- i endoenergetyczną

– podaje przykłady reakcji egzo-

i endoenergetycznych

– wymienia niektóre efektytowarzyszące

reakcjom chemicznym

Uczeń:

– projektuje i przeprowadza doświadczenie potwierdzające, że powietrze jest mieszaniną jednorodną gazów

– wymienia stałe i zmienneskładniki powietrza

– oblicza przybliżonąobjętość tlenu i azotu,np. w sali lekcyjnej

– opisuje, jak można otrzymać tlen

– opisuje właściwości fizyczne i chemiczne  gazów szlachetnych,azotu

– podaje przykłady wodorków niemetali

– wyjaśnia, na czym polegaproces fotosyntezy

– wymienia niektóre zastosowania azotu, gazów szlachetnych, tlenku węgla(IV),tlenu, wodoru

– podaje sposób otrzymywaniatlenku węgla(IV)(na przykładziereakcji węgla z tlenem)

– definiuje pojęcie reakcjacharakterystyczna

– planuje doświadczenie umożliwiające wykrycie obecnościtlenku węgla(IV) w powietrzu wydychanym z płuc

– wyjaśnia, co to jest efekt cieplarniany

– opisuje rolę wody i pary wodnej w przyrodzie

– wymienia właściwości wody

– wyjaśnia pojęcie higroskopijność

– zapisuje słownie przebieg reakcji chemicznej

– wskazuje w zapisie słownym przebiegu reakcji chemicznej substraty i produkty, pierwiastki i związki chemiczne

– opisuje, na czym polega powstawanie dziury ozonowej i kwaśnych opadów

– podaje sposób otrzymywania wodoru (w reakcji kwasu chlorowodorowego z metalem)

− opisuje sposób identyfikowania gazów: wodoru, tlenu, tlenku węgla(IV)

• wymienia źródła, rodzaje i skutki zanieczyszczeń powietrza
• wymienia niektóre sposoby postępowania pozwalające chronić powietrze przed zanieczyszczeniami

– definiuje pojęcia reakcje egzo-i endoenergetyczne

Uczeń:

– określa, które składniki powietrzasą stałe,

a które zmienne

– wykonuje obliczenia dotyczące zawartości procentowej substancji występujących w powietrzu

– wykrywa obecność tlenku węgla(IV)

– opisuje właściwości tlenku węgla(II)

– wyjaśnia rolę procesu fotosyntezyw naszym życiu

– podaje przykłady substancji szkodliwych dla środowiska

– wyjaśnia, skąd się biorą kwaśne opady

– określa zagrożenia wynikającez efektu

cieplarnianego, dziuryozonowej, kwaśnych opadów

– proponuje sposoby zapobiegania powiększaniu się dziury ozonowej

i ograniczenia powstawania kwaśnych opadów

– projektuje doświadczenia, w których otrzyma tlen, tlenek węgla(IV), wodór

– projektuje doświadczenia, w których zbada właściwości tlenu, tlenku węgla(IV), wodoru

– zapisuje słownie przebiegróżnych rodzajów reakcji chemicznych

– podaje przykłady różnych typów reakcji chemicznych

– wykazuje obecność pary wodnej

w powietrzu

– omawia sposoby otrzymywania wodoru

– podaje przykłady reakcji egzo-

i endoenergetycznych

– zalicza przeprowadzone na lekcjach reakcje do egzo- lub endoenergetycznych

Uczeń:

– otrzymuje tlenek węgla(IV)w reakcji węglanu wapniaz kwasem chlorowodorowym

– wymienia różne sposoby otrzymywaniatlenu, tlenku węgla(IV), wodoru

– projektuje doświadczenia dotyczące powietrza i jego składników

– uzasadnia, na podstawie reakcjimagnezu z tlenkiem węgla(IV),że tlenek węgla(IV) jest związkiem chemicznymwęgla i tlenu

– uzasadnia, na podstawiereakcji magnezu  z parą wodną,że woda jest związkiemchemicznym tlenu i wodoru

– planuje sposoby postępowania umożliwiające ochronę powietrza przed zanieczyszczeniami

– identyfikuje substancjena podstawie schematówreakcji chemicznych

– wykazuje zależność międzyrozwojem cywilizacjia występowaniem zagrożeń, np. podaje przykłady dziedzinżycia, których rozwój powodujenegatywne skutki dla środowiskaprzyrodniczego

Uczeń:

W myśleniu wykazuje wiedzę z innych pokrewnych przedmiotów. Samodzielnie rozwiązuje nietypowe zadania i problemy.  Dodatkowa wiedza pochodzi z różnych źródeł.

Ocena dopuszczająca

Ocena dostateczna

Ocena dobra

Ocena bardzo dobra

Ocena celująca

Uczeń:

– definiuje pojęcie materia

– definiuje pojęcie dyfuzji

– opisuje ziarnistą budowę materii

– opisuje, czym atom różni się od cząsteczki

– definiuje pojęcia: jednostkamasy atomowej,

masa atomowa, masacząsteczkowa

– oblicza masę cząsteczkowąprostych związków chemicznych

– opisuje i charakteryzuje skład atomu

pierwiastka chemicznego (jądro – protony i neutrony, powłoki elektronowe – elektrony)

– wyjaśni, co to są nukleony

– definiuje pojęcie elektrony walencyjne

– wyjaśnia, co to są liczba atomowa,liczba masowa

– ustala liczbę protonów,elektronów, neutronów w atomie danego pierwiastka chemicznego, gdy znane są liczby atomowa i masowa

– podaje, czym jest konfiguracja elektronowa

– definiuje pojęcie izotop

– dokonuje podziału izotopów

– wymienia najważniejsze dziedziny życia,
w których mają zastosowanie izotopy

– opisuje układ okresowypierwiastków

chemicznych

– podaje treść prawa okresowości

– podaje, kto jest twórcą układuokresowego

pierwiastków chemicznych

– odczytuje z układu okresowego podstawowe informacje o pierwiastkach chemicznych

– określa rodzaj pierwiastków (metal, niemetal) i podobieństwo właściwości pierwiastków w grupie

Uczeń:

– planuje doświadczeniepotwierdzające

ziarnistośćbudowy materii

– wyjaśnia zjawisko dyfuzji

– podaje założenia teoriiatomistyczno-

-cząsteczkowej budowy materii

– oblicza masy cząsteczkowe

– opisuje pierwiastek chemiczny jako zbiór atomów o danej liczbie atomowej Z

– wymienia rodzaje izotopów

– wyjaśnia różnice w budowie atomów

izotopów wodoru

– wymienia dziedziny życia, w których stosuje się izotopy

– korzysta z układuokresowego pierwiastków

chemicznych

– wykorzystujeinformacje odczytane z układu

okresowegopierwiastków chemicznych

– podaje maksymalną liczbęelektronów na

poszczególnych powłokach (K, L, M)

– zapisuje konfiguracje elektronowe

– rysuje modele atomówpierwiastków chemicznych

– określa, jak zmieniają się niektóre właściwości pierwiastków w grupie i okresie

Uczeń:

– wyjaśnia różnice między pierwiastkiem

a związkiem chemicznym na podstawie założeń teorii atomistyczno-cząsteczkowej budowy materii

– oblicza masy cząsteczkowe związków chemicznych

– definiujepojęciemasy atomowej jako średniej mas atomów danego pierwiastka, z uwzględnieniem jego składu izotopowego

– wymienia zastosowania różnych izotopów

– korzystaz informacji zawartychw układzie okresowympierwiastków chemicznych

– oblicza maksymalną liczbę elektronów

w powłokach

– zapisuje konfiguracje elektronowe

– rysuje uproszczone modele atomów

– określa zmianę właściwości pierwiastków
w grupie i okresie

Uczeń:

– wyjaśnia związek między podobieństwami właściwości pierwiastków chemicznych zapisanych w tej samej grupie układu okresowego a budową ich atomów i liczbą elektronów walencyjnych

− wyjaśnia, dlaczego masy atomowe podanych pierwiastków chemicznych w układzie okresowym nie są liczbami całkowitymi

Uczeń:

W myśleniu wykazuje wiedzę z innych pokrewnych przedmiotów. Samodzielnie rozwiązuje nietypowe zadania i problemy. Dodatkowa wiedza pochodzi z różnych źródeł.

Ocena dopuszczająca

Ocena dostateczna

Ocena dobra

Ocena bardzo dobra

Ocena celująca

Uczeń:

– wymienia typy wiązańchemicznych

– podaje definicje: wiązaniakowalencyjnego niespolaryzowanego, wiązaniakowalencyjnego spolaryzowanego,wiązania jonowego

– definiuje pojęcia: jon, kation,anion

– definiuje pojęcie elektroujemność

– posługuje się symbolami pierwiastków chemicznych

– podaje, co występuje we wzorze elektronowym

– odróżnia wzór sumaryczny od wzoru

strukturalnego

– zapisuje wzory sumaryczne i strukturalne cząsteczek

– definiuje pojęcie wartościowość

– podaje wartościowośćpierwiastków

chemicznych w stanie wolnym

– odczytuje z układu okresowego

maksymalną wartościowość pierwiastków chemicznych względem wodoru grup 1., 2. i 13.−17.

– wyznacza wartościowośćpierwiastków

chemicznych na podstawiewzorów

sumarycznych

– zapisuje wzory sumarycznyi strukturalny cząsteczki związku dwupierwiastkowego na podstawiewartościowości pierwiastków chemicznych

– określa na podstawie wzoru liczbę atomów

pierwiastkóww związku chemicznym

– interpretuje zapisy (odczytuje ilościowo i jakościowoproste zapisy), np.:H₂, 2 H, 2 H₂ itp.

– ustala na podstawiewzoru sumarycznego nazwę prostych dwupierwiastkowych związków chemicznych

–ustala na podstawie nazwy wzór

sumarycznyprostych

dwupierwiastkowych związków

chemicznych

– rozróżnia podstawowe rodzajereakcji

chemicznych

– wskazuje substraty i produkty reakcji chemicznej

– podaje treść prawa zachowania masy

– podaje treść prawa stałości składu

związku chemicznego

– przeprowadza proste obliczenia

z wykorzystaniem prawazachowania

Uczeń:

– opisuje rolę elektronów zewnętrznej powłoki w łączeniu się atomów

– odczytuje elektroujemność pierwiastków chemicznych

– opisuje sposób powstawania jonów

– określa rodzaj wiązania w prostych

przykładach cząsteczek

− podaje przykłady substancjio wiązaniu

kowalencyjnymi substancji o wiązaniu jonowym

– przedstawia tworzenie się wiązań chemicznych kowalencyjnego i jonowego dla prostych przykładów

– określa wartościowość na podstawieukładuokresowego pierwiastków

– zapisuje wzory związków chemicznych na podstawie podanej wartościowości lub nazwy pierwiastków chemicznych

– podaje nazwę związku chemicznego

na podstawie wzoru

– określa wartościowość pierwiastków

w związku chemicznym

– zapisuje wzory cząsteczek, korzystając

z modeli

– wyjaśnia znaczeniewspółczynnika

stechiometrycznego i indeksustechiometrycznego

– wyjaśnia pojęcie równania reakcji

chemicznej

– odczytuje proste równania reakcjichemicznych

– zapisuje równania reakcjichemicznych

− dobiera współczynniki w równaniach

reakcji chemicznych

Uczeń:

– określa typ wiązaniachemicznego

w podanym przykładzie

– wyjaśnia na podstawie budowy atomów, dlaczego gazy szlachetne są bardzo mało aktywne chemicznie

– wyjaśnia różnice międzytypami wiązań chemicznych

– opisuje powstawanie wiązań kowalencyjnych dla wymaganych przykładów

– opisuje mechanizm powstawania wiązania jonowego

– opisuje, jak  wykorzystać elektroujemność do określenia rodzaju wiązania chemicznego w cząsteczce

– wykorzystuje pojęciewartościowości

– odczytuje z układu okresowego

wartościowość pierwiastków

chemicznych grup 1., 2. i 13.−17. (względem wodoru, maksymalną względem tlenu)

– nazywa związki chemiczne napodstawie wzorów sumarycznych i zapisujewzory na podstawie ich nazw

– zapisuje i odczytuje równaniareakcji

chemicznych (o większymstopniu trudności)

– przedstawia modelowy schemat równania reakcji chemicznej

– rozwiązuje zadania na podstawieprawa zachowania masy i prawastałości składu związkuchemicznego

– dokonuje prostych obliczeń stechiometrycznych

Uczeń:

– wykorzystuje pojęcie elektroujemności do określania rodzaju wiązania w podanych substancjach

–  uzasadnia i udowadnia doświadczalnie, że masa substratów jest równa masie produktów

– rozwiązuje trudniejsze zadaniadotyczące poznanych praw(zachowania masy, stałościskładu związku chemicznego)

– wskazuje podstawowe różnicemiędzy wiązaniamikowalencyjnym a jonowym oraz kowalencyjnym niespolaryzowanym a kowalencyjnymspolaryzowanym

– opisuje zależność właściwości związku chemicznego od występującego w nim wiązania chemicznego

– porównuje właściwości związków kowalencyjnych i jonowych (stan skupienia, rozpuszczalność w wodzie, temperatury topnienia i wrzenia, przewodnictwo ciepła i elektryczności)

– zapisuje i odczytuje równania reakcji chemicznych o dużymstopniu trudności

– wykonuje obliczenia stechiometryczne

Uczeń:

W myśleniu wykazuje wiedzę z innych pokrewnych przedmiotów. Samodzielnie rozwiązuje nietypowe zadania i problemy

Dodatkowa wiedza pochodzi z różnych źródeł..

Ocena dopuszczająca

Ocena dostateczna

Ocena dobra

Ocena bardzo dobra

Ocena celująca

Uczeń:

– charakteryzuje rodzaje wódwystępujących

w przyrodzie

– podaje, na czym polega obieg wody

w przyrodzie

– podaje przykłady źródeł zanieczyszczenia wód

– wymienia niektóre skutki zanieczyszczeń oraz sposoby walki z nimi

– wymienia stany skupienia wody

– określa, jaką wodę nazywa się wodą destylowaną

– nazywa przemiany stanówskupienia wody

– opisuje właściwości wody

– zapisuje wzory sumarycznyi strukturalny

cząsteczki wody

– definiuje pojęcie dipol

– identyfikuje cząsteczkę wody jakodipol

– wyjaśnia podział substancji na dobrze rozpuszczalne, trudno rozpuszczalne orazpraktycznie nierozpuszczalnew wodzie

− podaje przykłady substancji, które

rozpuszczają się i nie rozpuszczają się

w wodzie

– wyjaśnia pojęcia: rozpuszczalnik isubstancja

rozpuszczana

– projektuje doświadczenie dotyczące rozpuszczalności różnych substancji w wodzie

– definiuje pojęcie rozpuszczalność

– wymienia czynniki, które wpływają

na rozpuszczalność substancji

– określa, co to jest krzywa rozpuszczalności

– odczytuje z wykresu rozpuszczalności

rozpuszczalność danej substancjiw podanej

temperaturze

– wymienia czynniki wpływające na szybkość

rozpuszczania się substancji stałej w wodzie

– definiuje pojęcia: roztwórwłaściwy, koloid

i zawiesina

– podaje przykłady substancji tworzących z wodą roztwór właściwy, zawiesinę, koloid

– definiuje pojęcia: roztwórnasycony, roztwór nienasycony,roztwór stężony, roztwór rozcieńczony

– definiuje pojęcie krystalizacja

– podaje sposoby otrzymywaniaroztworu nienasyconegoz nasyconego i odwrotnie

– definiuje stężenie procentoweroztworu

– podaje wzór opisujący stężenieprocentowe roztworu

– prowadzi proste obliczenia z wykorzystaniem pojęć: stężenie procentowe, masa substancji, masa rozpuszczalnika, masa roztworu

Uczeń:

– opisuje budowę cząsteczki wody

– wyjaśnia, co to jest cząsteczka polarna

– wymienia właściwości wodyzmieniające

się pod wpływemzanieczyszczeń

– planuje doświadczenie udowadniające, że woda: z sieci wodociągowej i naturalnie występująca w przyrodzie są mieszaninami

– proponuje sposoby racjonalnego gospodarowania wodą

– tłumaczy, na czym polegają procesy mieszania i rozpuszczania

– określa, dla jakich substancjiwoda jest

dobrymrozpuszczalnikiem

– charakteryzuje substancjeze względu na ich

rozpuszczalność w wodzie

– planuje doświadczenia wykazujące wpływ

różnych czynników na szybkość

rozpuszczania substancji stałych w wodzie

– porównuje rozpuszczalnośćróżnych

substancji w tej samejtemperaturze

– oblicza ilość substancji, którą można rozpuścić w określonej objętości wody

w podanej temperaturze

– podaje przykłady substancji, które

rozpuszczają się w wodzie, tworząc

roztworywłaściwe

– podaje przykłady substancji, które nie rozpuszczają się w wodzie, tworząc koloidy lub zawiesiny

– wskazuje różnice międzyroztworem

właściwyma zawiesiną

– opisuje różnice między roztworami:

rozcieńczonym, stężonym, nasyconym

i nienasyconym

– przekształca wzór nastężenie procentowe

roztworu tak,aby obliczyć masę substancji

rozpuszczonej lub masę roztworu

– oblicza masę substancjirozpuszczonej lub

masęroztworu, znając stężenieprocentowe

roztworu

– wyjaśnia, jak sporządzić roztwóro określonym stężeniuprocentowym, np. 100 g 20-procentowego roztworu solikuchennej

Uczeń:

– wyjaśnia, na czym polegatworzenie

wiązaniakowalencyjnegospolaryzowanego

w cząsteczcewody

– wyjaśnia budowę polarnącząsteczki wody

– określa właściwości wodywynikające z jej

budowy polarnej

– przewiduje zdolność różnych substancji do rozpuszczania się w wodzie

– przedstawia za pomocą modeli proces

rozpuszczania w wodziesubstancji o budowie polarnej,np. chlorowodoru

– podaje rozmiary cząsteksubstancji

wprowadzonych do wody i znajdujących się

w roztworze właściwym,koloidzie,

zawiesinie

– wykazuje doświadczalnie wpływróżnych

czynników na szybkośćrozpuszczania

substancji stałejw wodzie

– posługuje się wykresemrozpuszczalności

– wykonuje obliczeniaz wykorzystaniem

wykresurozpuszczalności

– oblicza masę wody, znając masęroztworu

i jego stężenieprocentowe

– prowadzi obliczenia z wykorzystaniem

pojęcia gęstości

– podaje sposoby zmniejszenia lub zwiększenia stężenia roztworu

– oblicza stężenie procentoweroztworu

powstałego przezzagęszczenie i rozcieńczenie

roztworu

– oblicza stężenie procentoweroztworu

nasyconego w danejtemperaturze

(z wykorzystaniem wykresurozpuszczalności)

– wymienia czynności prowadzące

do sporządzenia określonej objętościroztworu

o określonym stężeniuprocentowym

– sporządza roztwór o określonym stężeniu

procentowym

Uczeń:

– proponuje doświadczenieudowadniające,

że woda jestzwiązkiem wodoru i tlenu

– określa wpływ ciśnienia atmosferycznego na wartość temperatury wrzenia wody

– porównuje rozpuszczalność w wodzie związków kowalencyjnych i jonowych

– wykazuje doświadczalnie, czyroztwór jest

nasycony, czynienasycony

– rozwiązuje z wykorzystaniem gęstości zadania rachunkowedotyczące stężenia procentowego

– oblicza rozpuszczalnośćsubstancji w danej

temperaturze,znając stężenie procentowe jej

roztworu nasyconego w tejtemperaturze

– oblicza stężenie roztworu powstałego po zmieszaniu roztworów tej samej substancji o różnych stężeniach

Uczeń:

W myśleniu wykazuje wiedzę z innych pokrewnych przedmiotów. Samodzielnie rozwiązuje nietypowe zadania i problemy. Dodatkowa wiedza pochodzi z różnych źródeł.

Ocena dopuszczająca

Ocena dostateczna

Ocena dobra

Ocena bardzo dobra

Ocena celująca

Uczeń:

– definiuje pojęcie katalizator

– definiuje pojęcie tlenek

– podaje podział tlenków na tlenki metali i tlenki niemetali

– zapisuje równania reakcji otrzymywania tlenków metali i tlenków niemetali

– wymienia zasady BHP dotyczące pracy z zasadami

– definiuje pojęcia wodorotlenek i zasada

– odczytuje z tabeli rozpuszczalności, czy wodorotlenek jest rozpuszczalny w wodzie czy też nie

– opisuje budowę wodorotlenków

– zna wartościowość grupy wodorotlenowej

– rozpoznaje wzory wodorotlenków

– zapisuje wzory sumaryczne wodorotlenków: NaOH, KOH, Ca(OH)₂, Al(OH)₃, Cu(OH)₂

– opisuje właściwości oraz zastosowania wodorotlenków: sodu, potasu i wapnia

– łączy nazwy zwyczajowe (wapno palone i wapno gaszone) z nazwami systematycznymi tych związków chemicznych

– definiuje pojęcia: elektrolit, nieelektrolit

− definiuje pojęcia:dysocjacja jonowa, wskaźnik

– wymienia rodzaje odczynów roztworów

– podaje barwy wskaźników w roztworze o podanym odczynie

– wyjaśnia, na czym polega dysocjacja jonowa zasad

– zapisuje równania dysocjacji jonowej zasad (proste przykłady)

− podaje nazwy jonów powstałych w wyniku dysocjacji jonowej

– odróżnia zasady od innych substancji za pomocą wskaźników

– rozróżnia pojęcia wodorotlenek i zasada

Uczeń:

– podaje sposoby otrzymywania tlenków

– opisuje właściwości i zastosowania wybranych tlenków

– podaje wzory i nazwy wodorotlenków

– wymienia wspólne właściwości zasad i wyjaśnia, z czego one wynikają

– wymienia dwie główne metody otrzymywania wodorotlenków

– zapisuje równania reakcji otrzymywania wodorotlenku sodu, potasu i wapnia

– wyjaśnia pojęciawoda wapienna, wapno palone i wapno gaszone

– odczytuje proste równania dysocjacji jonowej zasad

– definiuje pojęcie odczyn zasadowy

– bada odczyn

– zapisuje obserwacje doprzeprowadzanych na lekcji doświadczeń

Uczeń:

– wyjaśnia pojęcia wodorotlenek i zasada

– wymienia przykłady wodorotlenków i zasad

– wyjaśnia, dlaczego podczas pracyz zasadami należyzachować szczególną ostrożność

– wymienia poznane tlenki metali, z których
   otrzymać zasady

– zapisuje równania reakcji otrzymywania wybranego wodorotlenku

– planuje doświadczenia, w których wyniku można otrzymać wodorotlenki sodu, potasu lub wapnia

– planuje sposób otrzymywania wodorotlenków nierozpuszczalnych w wodzie

– zapisuje i odczytuje równania dysocjacji jonowej zasad

– określa odczyn roztworu zasadowego i uzasadnia to

– opisuje doświadczeniaprzeprowadzane na lekcjach(schemat, obserwacje, wniosek)

– opisuje zastosowania wskaźników

– planuje doświadczenie, które umożliwi zbadanie odczynu produktów używanych w życiu codziennym

Uczeń:

– zapisuje wzór sumaryczny wodorotlenku dowolnego metalu

– planuje doświadczenia, w których wyniku można otrzymać różne wodorotlenki, także praktycznie nierozpuszczalne w wodzie

– zapisuje równania reakcji otrzymywania różnych wodorotlenków

– identyfikuje wodorotlenki na podstawie podanych informacji

– odczytuje równania reakcji chemicznych

Uczeń:

W myśleniu wykazuje wiedzę z innych pokrewnych przedmiotów. Samodzielnie rozwiązuje nietypowe zadania i problemy. Dodatkowa wiedza pochodzi z różnych źródeł.